دوست داشتم با پیراهن آبی از فوتبال خداحافظی کنم

رسمی؛ خداحافظی جواد نکونام از فوتبال

جواد نکونام، کاپیتان سابق فوتبال ایران به طور رسمی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. 

به گزارش "ورزش سه" نکونام در پیامی که برای "ورزش سه" ارسال کرده است دلایل خداحافظی خود را اعلام کرده است، وی در این پیام آورده است:

به نام خداوند بخشاینده مهربان

بله...جمعه دلگیر است و مخصوصاً عصر جمعه و براى من از این به بعد جمعه ها دلگیرتر خواهد بود.

بچه که بودم وقتى می گفتند کفش هایش را آویخت فکر می کردم باید کفش هایم را از آویزان کنم ولى بعدها فهمیدم که با آویزان کردن کفش خیلى از آرزوهایت هم آویخته خواهد شد.

ساعت از حول و حوش 2 بامداد گذر کرده.... به دور از هیاهوی شهر و تمام سال های حضور روی زمین چمن؛  به این فکر می کنم که قصه فوتبالم قرار است، امروز، 25 تیرماه سال 95 به پایان برسد.

این یک پایان همیشگی نیست. من خیلى زود  باید به دنیاى جدیدى در کار حرفه اى پا بگذارم و  بازهم به فوتبال بازمی گردم اما خداحافظی هایی هستند که بدون بازگشت هستند و مثل یک درد برای همیشه روی قلب ما باقی می مانند. به گمانم شما هم امروز مثل من، هنوز خداحافظی هادی نوروزی و مهرداد اولادی را باور نکرده اید. شاید شما هم فکر می کنید هنوز خداحافظی ناصرحجازی، احدی، همایون بهزادی، مجید سبزی ،غلامحسین مظلومى و همه آن چهره های به یاد ماندنی، یک دروغ است. دروغی که نمی توانیم آنها را باور کنیم. 

اگر بخواهم قصه فوتبالم را بازگو کنم، باید ماهها بنویسم. از نخستین روزی که در لیگ برتر با پاس شروع کردم، هزار و یک قصه و حرف دارم. اگر بخواهم بگویم چه شد و چه گذشت و از چه جاده هایی عبور کردم، حوصله تان سر می رود به همین دلیل ترجیح می دهم از آخر فوتبالم شروع کنم. برای هیچ فوتبالیستی شیرین تر از این نیست که با پیراهن تیم محبوبش خداحافظی کند، ولى افسوس که نگذاشتند...

با تمام احترامی که برای باشگاه سایپا قایلم، دوست نداشتم فوتبالم را در ایران با پیراهنی جز استقلال تمام کنم و سرانجام چیزی که همیشه حدسش را می زدم، رخ داد؛ خداحافظی نکردن با پیراهن آبی. امروز اما از این بابت به هیچ وجه ناراحت و دلخور نیستم چراکه شانس آن را داشتم با بدرقه کودکانی برای همیشه از دنیای بازیگری خداحافظی کنم که پاک ترین دل های دنیا را دارند. همان ها که با دعاهای شان نقشی پررنگ در صعود تیم ملی به جام جهانی برزیل داشتند. این بچه ها حالا عضوی از خانواده من هستند و برای همیشه عضو خانواده ام باقی می مانند. 

حالا فیلم دوران فوتبالم با تمام سختی‌ها و خوشی‌هایش از مقابل چشمانم می‌گذرد. دو دوره بازی در جام جهانی و افتخار پوشیدن 151 پیراهن ملی طی هفده سال، عنوان پرسابقه‌ترین بازیکن تاریخ آسیا در لالیگا، گل صعود اوساسونا در جام یوفا، گل به آث رم، لاتزیو، تیم ملی شیلی، تیم ملی سوئد، باز کردن دروازه رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو، بستن بازوبند کاپیتانى در لالیگا مقابل بزرگان دنیا و... پروردگار را شکر می‌گویم از اینکه  مستطیل سبز، همواره در برابر من و رویاهایم سخاوتمند بوده. باید از تمام هوادارانی که در این سال ها از من حمایت کردند و همیشه یاورم بودند، تشکر ویژه ای کنم چون جواد نکونام بدون آنها، هیچ بود؛ به ویژه استقلالی های عزیز که خود من در کودکی و نوجوانی عضوی از آنها بودم و روی همان  سکوها، تیم محبوبم را تشویق می کردم. 

باید از پرسپولیسی ها هم تشکر کنم که در تیم ملی سال ها در کنار دیگر هواداران از من حمایت کردند. از تک تک هواداران فوتبال ایران تشکر می کنم. هیچ هواداری در طول فوتبالم به من بی احترامی نکرد و این برایم یک دنیا ارزش دارد. ممنون تبریزی ها، اصفهانی ها، مشهدی ها، شیرازی ها، تهرانی ها و ممنون تمام مردم خوب ایران هستم. اگر چیزی گفتم که ذهن هر یک از آنها را آزرد، ببخشند و حلالم کننند. 

در این سالها با جمعى از بهترین مربیان کار کار کرده‌ام و از هر کدام، درس‌های بزرگی فرا گرفته‌ام. از پرویز ابوطالب عزیز نخستین مربی ام گرفته تا دکتر ذوالفقار نسب، محمود خان یاورى، فرهاد کاظمى، همایون شاهرخى، ابراهیم قاسمپور، منصور خان پورحیدرى، مصطفی دنیزلى، برانکو، کارلوس کیروش، على دایى و ....همینطور مربیانی که در خارج از ایران به من چیزهای زیادی آموختند. دست تک تک آنها را می بوسم و امیدوارم شاگرد خوبی برایشان بوده باشم و باعث سربلندى شما عزیزان بوده باشم.

دست یکایک اعضای خانواده‌ام را هم می‌بوسم برای سال ها صبر و حمایت و خون دل، تا جواد نکونام به سلامت از ابتدای مسیر فوتبال به پایان راه برسد.

پدر عزیزم که فوتبالیست شدنم را مدیونش هستم، مادر مهربانم که قبل هر بازى با دعاى او وارد زمین می شدم، برادرانم که مثل کوه پشتم بودند و هستند و همسرم که در همه حال همیشه کنارم بود.

سپاسگذارم از گزارشگران و روزنامه‌نگاران ورزشی فوتبال بدون انتقادها و تمجیدهای آنها قابل تصور نیست. کسانی که در سرما و گرما همیشه کنار فوتبال بوده اند، بدون آنکه چشمداشتی داشته باشند.

برای من هیچ چیز در دنیا قابل قیاس با نشاندن لبخند شادی روی چهره مردم کشورم نیست. به عنوان کسی که با فوتبال، دور جهان چرخیده و فرهنگ‌های مختلف را دیده، حالا که لحظه خداحافظی‌ام فرا رسیده است، بار دیگر صادقانه و صمیمانه می‌گویم: ملتی که من کوچکترین عضو آن هستم، شایسته بهترین‌هاست.

 برادر کوچک شما- جواد نکونام

یادداشت:

چرا رونالدو برای توپ طلا شایسته‌تر از مسی است؟

تحرکات رسانه های بارسلونا برای اینکه توپ طلای 2016 به رونالدو نرسد، تنها 2 روز پس از قهرمانی پرتغال در یورو شروع شد و ادامه نیز خواهد داشت. از نگاه آنها رونالدو شایسته دریافت توپ طلای چهارم خود نیست اما واقعیت چیز دیگری است.

به گزارش "ورزش سه"، امسال می تواند سال بزرگی برای رونالدو، هواداران رئال مادرید و نیز مردم پرتغال باشد. سالی که کریستیانو تا همین حالایش ثابت کرده است که یک قهرمان است و شایسته ترین برای تصاحب توپ طلا.

وقتی رونالدو سال 2014 توپ طلای سوم خود را تصاحب کرد، با جاه طلبی خاصی عنوان داشت که هدف او کسب افتخارات فردی و تیمی بیشتر است و اینکه دوست دارد به رکورد 4 توپ طلای مسی برسد اما سال 2015 برای رونالدو آنگونه که انتظر داشت پیش نرفت. او با رئال به هیچ جامی نرسید و تورنمنتی در رده ملی هم برگزار نمی شد تا او با پیراهن پرتغال جبران مافات کند.

در سوی دیگر مسی با بارسلونا همه جام های ممکن را درو کرد تا شکی باقی نماند که فوق ستاره آرژانتینی، در ژانویه 2016 توپ طلای پنجم را نیز به ویترین افتخاراتش اضافه خواهد کرد. وقتی مسی توپ طلا را در دست داشت، برای بسیاری، اینکه رونالدوی 31 ساله بتواند دیگر رقیبی جدی برای مسی باشد غیرقابل تصور بود به خصوص اینکه بارسا در لالیگا نیز حاکم بلامنازع بود و رئال در بحران.

چه کسی تصور می کرد رئال مادرید آشفته بتواند در لیگ قهرمانان موفق ظاهر شود و در لالیگا نیز بارسلونا را تا روز آخر به چالش بکشد؟ همه می دانند که تصاحب توپ طلا بدون موفقیت در عرصه باشگاهی و ملی غیرممکن است و در ژانویه 2016، رونالدو با این رویا فاصله بسیاری داشت.

رونالدو با آمدن زیدان به روی نیمکت رئال متحول شد و با متحول شدن او، رئال مادرید نیز قدرت گرفت. کهکشانی ها در لیگ قهرمانان قدم به قدم جلو رفتند، آنها در یک هشتم نهایی، آ اس رم، تیم سوم سری آ را 4-0 شکست دادند اما در یک چهارم، کارشان برابر ولفسبورگ گره خورد.

برای جبران شکست 2-0 در بازی رفت به یک معجزه نیاز بود. شما وقتی رونالدو را در تیمتان دارید، می توانید به ممکن کردن هر غیرممکنی امیدوار باشید. در بازی برگشت برابر ولفسبورگ، یک هتریک از رونالدو کافی بود تا رئال خود را در نیمه نهایی ببیند.

رئال در ادامه، سیتی و اتلتیکو را مغلوب کرد تا در نهایت قهرمانی یازدهم خود در اروپا را کسب کند. شاید تا اینجا هم نمی شد برای رونالدو شانس اول تصاحب توپ طلا را قائل بود اما یورو 2016 و قهرمانی پرتغال با کاپیتانی رونالدو، همه معادلات را به نفع CR7 تغییر داد.

وقتی او جام قهرمانی را بالای سر می برد، خیلی ها ژانویه 2017 و لحظه تصاحب توپ طلای چهام توسط او را در ذهن خود تصور می کردند اما در جبهه بارسلونا، هنوز هم بر این اعتقاد هستند که رونالدو، شایستگی تصاحب توپ طلا را ندارد و دلایل خاص خود را نیز برای طرح این ادعا دارند.

حق با کدامیک است؟ رونالدو یا مسی؟ با قاطعیت می توان گفت که توپ طلا باید به رونالدو برسد و او از هر جهت شایسته ترین برای تصاحب این عنوان است.

رونالدو بهترین گلزن چمپیونزلیگ شد و بهترین پاسور یورو 2016 با سه پاس گل. او مهمترین عناوین فصل را کسب کرد. قهرمانی با رئال در چمپیونزلیگ و پرتغال در یورو 2016 را چگونه می تواند با قهرمانی لالیگا و کوپا دل ری مقایسه کرد؟ رونالدو از ارکان اصلی قهرمانی هر دو تیم(رئال و پرتغال) بود.

رونالدو در اروپا در رتبه سوم برترین گلزنان قرار گرفت و بسیار بیشتر از مسی گلزنی کرد. او برای هفتمین فصل متوالی توانست بیش از 50 گل به ثمر برساند. کریستیانو در مقطعی به داد رئال رسید که شاید هیچ بازیکنی توانش را نداشت.

زدن سه گل به ولفسبورگ باعث این شد تا کهکشانی ها به نیمه نهایی برسند؛ چه بسا اگر درخشش فوق تصور رونالدو نبود، رئال حتی به نیمه نهایی هم نمی رسید چه رسد به کسب عنوان قهرمانی. فوق ستاره پرتغالی در فینال برابر اتلتیکو نیز پنالتی سرنوشت ساز را به گل تبدیل کرد تا اوندسیما برود به ویترین افتخارات برنابئو.

او در یورو 2016 نیز با زدن دو گل به مجارستان کمک کرد پرتغال از شکست گریخته و بتواند به عنوان تیم سوم از گروه خود بالا بیاید. پرتغال اگر به مجارستان می باخت، حتی نمی توانست به عنوان یکی از 4 تیم برتر سوم به یک هشتم نهایی برسد. او در نیمه نهایی برابر ولز یک گل زد و عنوان بهترین بازیکن زمین را تصاحب کرد. کریستیانو توانست به برترین گلزن و همچنین پاسور تاریخ رقابت های یورو تبدیل شود.

در سوی دیگر اما مسی در لالیگا دومین پاسور و سومین گلزن برتر لقب گرفت. بسیار کمتر از رونالدو در فصلی که گذشت گل زد و در پیراهن ملی بازهم نتوانست با آرژانتین افتخاری کسب کند و بدتر اینکه در فینال برابر شیلی پنالتی خود را از دست داد و در پایان بازی با فوتبال ملی وداع گفت.

ترک تیم ملی پس از یک شکست در خور نام و اعتبار مسی نبود و به نوعی شانه خالی کردن از بار مسئولیتی بزرگ جلوه می کرد. به مشکلات مسی، محکومیت او زندان بخاطر تقلب مالیاتی را هم اضافه کنید. حالا دیگر ثابت شده است که او یک فریبکار مالیاتی است و نمی توان از او به عنوان یک الگوی چندان مناسب برای یک ورزشکار یاد کرد. هرچقدر که در بارسلونا بخواهند با ایجاد کمپین های حمایتی، او را یک قهرمان و الگو معرفی کنند.

در بحبوحه مشکلات قضایی مسی و محکومیت او، کیلومترها آنورتر در پاریس، رونالدو با وجود مصدومیت و خروج اشک بار و منقلب کننده از زمین، کنار خط با تمام وجود سعی داشت روح تیمی را به دوستانش در داخل زمین تزریق کند. او نشان داد که چه در زمین باشد چه نباشد، یک رهبر واقعی برای پرتغال است. او شایسته تر از مسی و هر بازیکن دیگری برای تصاحب توپ طلای 2016 است. در این موضوع شک نکنید.

منبع: اسپورت یو

کار سخت اقای گل برای بازگشت

سئوال روز : طارمی برگردد یا ... ؟

وقتی برانکو پیش از پایان فصل 95 ـ 94 قرارداد دو ساله تازه خود را امضا کرد هیچ کس فکر نمی کرد پرسپولیس چنین تابستان پرسروصدا و پرحاشیه ای را سپری کند. اما حالا کمتر از 2 هفته مانده به آغاز فصل تازه مهدی طارمی همچنان نامی است که پرسپولیس را تبدیل به عجیب ترین تیم در نقل و انتقالات کرده است.

به گزارش "ورزش سه"، پس از چندین هفته تلاش ویژه برای جدایی از پرسپولیس حالا خبر می رسد که طارمی قصد بازگشت به تیم قبلی خود را دارد. هر چند این تلاش از سوی برخی نزدیکان طارمی تکذیب می شود اما بسیاری هم درباره احتمال بالای این بازگشت صحبت می کنند.

اما این بازگشت برای پرسپولیسی ها خوشحال کننده است یا نگران کننده؟! پاسخ این سوال بستگی دارد به زاویه نگاه ما به این موضوع. اگر فقط به ترکیب پرسپولیس و تعداد مهاجمانی که این تیم دارد نگاه کنیم، به این نتیجه می رسیم که حضور دوباره مهدی طارمی در پرسپولیس یک کمک بزرگ برای این تیم محسوب می شود چون پس از جدایی طارمی و بنگستون هیچ مهاجمی با سبک بازی این دو مهاجم به پرسپولیس نپیوستند و برانکو مجبور شده در تمرینات خود از دو هافبک هجومی (انصاری و وحید امیری) به عنوان فوروارد در کنار علیپور استفاده کند.

در واقع پرسپولیس در حالی فصل را شروع می کند که غیر از علیپور مهاجم تیپ یک دیگری در ترکیب یا روی نیمکت خود ندارد. اما اگر از زاویه مدیریت تیم و مسائل بیرون زمین به این ماجرا نگاه کنیم، به این نتیجه می رسیم که با توجه به اتفاقاتی که برای طارمی از لحظه سوت پایان بازی پرسپولیس ـ راه آهن تا امروز رخ داده، بازگشت این بازیکن به پرسپولیس می تواند باعث بروز برخی حاشیه های جبران ناپذیر شود.

بازیکنی که خودش بابت شکل جدایی اش از پرسپولیس به صورت مکتوب از هواداران این تیم عذرخواهی کرده در صورت بازگشت به پرسپولیس نمی تواند خود را یک بازیکن فیکس به صورت اتوماتیک بداند و همین طور کادرفنی پرسپولیس روی او اینگونه حساب نخواهد کرد. برانکو که در طول فصل هم چند بار با بی انضباطی طارمی، نوراللهی و چند بازیکن دیگر برخورد کرده بود، قطعا تمام اتفاقات جزیی در جریان طارمی در 6 هفته اخیر را رصد کرده و به سادگی او را به ترکیب اصلی برنمی گرداند.

در واقع طارمی اگر به پرسپولیس بازگردد، بار دیگر باید خودش را از نظر شخصیتی به هواداران پرسپولیس و کادرفنی این تیم ثابت کند و این کار بسیار سختی است و طارمی نمی تواند پروژه بازگشت خود به پرسپولیس را خیلی ساده بررسی کند. او خیلی ساده با جدایی از پرسپولیس برخورد کرد و نتیجه اش این شده که حالا خیلی ساده از تیم تازه اش دلزده شده است. اما زندگی حرفه یی و تصمیم گیری در فوتبال حرفه یی همیشه اینقدر ساده نیست. قطعا اکنون داخل باشگاه پرسپولیس کسانی هستند که دارند تلاش می کنند طارمی به این تیم برگردد اما مسئله طارمی فقط با برگشتن به پرسپولیس حل نخواهد شد. او بازیکنی است که در صورت بازگشت به تیم سابق اش، باید از اول تعهد و شخصیت اش را به همه و مهمتر از همه به برانکو ثابت کند.

تا 1 سپتامبر

لحظه به لحظه با بازار نقل و انتقالات اروپا

با پایان رقابت های یورو 2016، اکنون بازار نقل و انتقالات تابستانی، مهمترین اخبار دنیای فوتبال را به خود اختصاص داده است.

به گزارش "ورزش سه"، تا همین جا هم نقل و انتقالات مهمی در این تابستان صورت گرفته است؛ از جمله پیوستن زلاتان ابراهیموویچ و هنریک میخیتاریان به منچستریونایتد و رفتن ایلکای گوندوگان به منچسترسیتی. از امروز تا پایان پنجره تابستانی، می توانید آخرین اخبار نقل و انتقالات را در همین صفحه دنبال کنید و از آخرین تحولات در ترکیب باشگاه های اروپایی مطلع شوید:

جمعه (1395.4.25)

22:30: تونی سانابریا با انتقالی 7.5 میلیون یورویی از رم به بتیس پیوست.

22:06: نقل و انتقالات احتمالی مدعیان لیگ برتر در یک نگاه:

از کریم باقری تا جواد نکونام

شماره 6 بعدی تیم ملی کیست؟(عکس)

شاید هنوز هم کریم باقری مهمترین و بزرگترین هافبک دفاعی تاریخ فوتبال ایران باشد.

به گزارش "ورزش سه"، کاپیتان سابق پرسپولیس و تیم ملی که از همان ابتدای حضور در تیم ملی جوانان تبدیل به یک مهره بی جانشین در فوتبال ایران شد، دوران ملی خود را از دفاع چپ آغاز کرد و سپس در پست دفاع وسط به میدان رفت اما با توجه به خصوصیات تهاجمی شماره 6 پوشید و البته در اواخر دوران فوتبالش در پرسپولیس تبدیل به یک هافبک تهاجمی شد.

باقری در زمانی پیراهن تیم ملی را از تن درآورد که یک جوان تازه رسیده به نام جواد نکونام در فوتبال ایران چهره می شد. نکونام که از نفت به پاس رفته بود به عنوان یکی از بازیکنان جوان تر و ذخیره به جمع ملی پوشان اضافه شد و به سرعت سهم خود را از فوتبال ملی گرفت.

نکونام یک هافبک دفاعی مدرن تر نسبت به کریم باقری بود و با وجود آنکه تکنیک آقاکریم را نداشت اما در انتقال توپ سریع تر عمل می کرد و البته در حملات نیز نقش کاملا موثری داشت. اولین بازی ملی بزرگ او به مسابقات مقدماتی جام جهانی 2002 برمی گردد که او جای حامد کاویانپور را در ترکیب فیکس تیم ملی گرفت. اما او در زمانی تبدیل به مهره ثابت تیم ملی شد که برانکو به جای میروسلاو بلاژویچ هدایت تیم ملی را در اختیار گرفت و به جوان هایی مثل او میدان داد.

نکو حالا 151 بازی  ملی، دو صعود به جام جهانی، دو قهرمانی لیگ با پاس و استقلال و حضور در لالیگا را در کارنامه دارد. او که فوتبالش را در تیم العربی قطر تمام کرده جای خود را به جوان ترهایی خواهد داد که در فوتبال ایران و اروپا به بازی مشغول اند. جوان هایی مثل سعید عزت اللهی، امید ابراهیمی، کمال کامیابی نیا، احمد نوراللهی و البته علی کریمی. اینکه کدامیک از این ستاره های جوان جای آقا جواد را می گیرند، سوال مهمی است اما به نظر پست 6 تیم ملی به سعید عزت اللهی بازیکن تیم روستوف روسیه خواهد رسید که در دیدارهای ملی با صلابت و با اعتماد به نفس ظاهر شده است.

او و بقیه جوان ها شانس خوبی را در غیاب کاپیتان سابق تیم ملی پیدا کرده اند تا بخشی از یک تیم بزرگ و تاریخ ساز باشند که هدفش صعود به مرحله دوم جام جهانی در روسیه خواهد بود. تیمی که البته جواد نکونام را به عنوان مربی در کنار خود خواهد داشت.

پایان اردوی پیش فصل‌ آبی‌ها در ارمنستان

استقلال ترکیب اصلی‌اش را شناخت

آبی پوشان تهرانی با ترکیبی آخرین دیدار دوستانه خود را در ارمنستان برگزار کردند که به نظر می رسد به ترکیب اصلی آنها در لیگ شانزدهم نزدیک است.

به گزارش "ورزش سه"، استقلال منصوریان در حالی اردوی آماده سازی خود در ارمنستان را پایان رساند که به نظر می‌رسد سرمربی جدید استقلال در آستانه شروع لیگ برتر به ترکیب اولیه خود دست پیدا کرده است. منصوریان که در دو بازی دوستانه ابتدایی ترجیح داده بود تا تمام داشته‌های خود را در طول بازی محک بزند، در آخرین دیدار خود از ترکیبی برای شصتدقیقه ابتدایی استفاده کرده است که محتمل‌ترین ترکیب استقلالی‌ها در لیگ شانزدهمخواهد بود.



مهدی رحمتی بدون شک ستون اصلی تیم منصوریان است و تنها محرومیت و یا مصدومیت او را از دروازه استقلال در لیگ شانزدهم دور خواهد کرد. استفاده از زوج مگویان و رابسونجانواریو اتفاقی است که علیرضا منصوریان در بازی‌های گذشته نیز بر آن اصرار داشته است و به نظر می‌رسد این دو بازیکن انتخاب اصلی منصوریان برای زوج خط دفاعی خواهند بود. همچنین وریا غفوری گزینه مطمئنی برای حضور در سمت راست استقلال است و سرمربی استقلال با خرید این بازیکن نشان داده است که با توجه به تجربه موفق همکاری با این بازیکن در پاس همدان اعتماد ویژه‌ای به او دارد.



اما انتخاب دفاع چپ استقلال یکی از علامت سؤال های مهم منصوریان از اولین روز کاری در استقلال است و با توجه به گزینه‌هایی مانند میثم مجیدی، امید نورافکن و میلاد زکی پور که سطح کیفی نزدیک به یکدیگر دارند، سرمربی آبی‌ها در انتخاب بازیکن اصلی خود در این پست کار سختی پیش روی دارد اما حالا منصوریان با بازی گرفتن از امید نورافکن پس از پایان اردوی ده روزه در دیدار تدارکاتی خود نشان داد که این بازیکن جوان گزینه اصلی وی برای حضور در ترکیب اصلی است.



زوج امید ابراهیمی و فرشید باقری در 1-3-2-4 مورد نظر منصوریان در پشت بختیار رحمانی بازی خواهند کرد. منصوریان برای انتخاب این سه بازیکن کار سختی ندارد و با اضافه شدن امید ابراهیمی مثلث مورد نظر او در میانه زمین شکل گرفته است. البته بازیکنانی مانند فرشید اسماعیلی، امید نورافکن و حتی جابر انصاری حضور دارند که منصوریان می‌تواند در روزهای طولانی و سخت فصل پیش روی حساب ویژه‌ای بر روی آنها باز کند.



خسرو حیدری و جابر انصاری انتخاب‌های اصلی کادر فنی استقلال در لیگ شانزدهم برای حضور در پست بال های کناری هستند. منصوریان نشان داده است که قصد دارد از یک بازیکنراست پا برای پست بال چپ استفاده کند تا با تنوع بیشتری بازیکنان در خط حمله شرکت کنند. البته حضور بازیکنانی مانند محسن و یعقوب کریمی، بهنام برزای و آرش افشین که توانایی بازی در هر دو سمت زمین را دارند اجازه تغییر نفرات در بازی‌های مختلف را به کادر فنی استقلال می‌دهد اما حیدری و انصاری در آغاز لیگ انتخاب اصلی منصوریان خواهند بود.



با خروج احتمالی سجاد شهباززاده از استقلال کاوه رضایی انتخاب اصلی منصوریان برای لیگشانزدهم برای مهاجم هدف است. هر چند علی قربانی با اعتماد ویژه سرمربی استقلال به همراه زکی پور تنها بازیکنی است که از نفت تهران راهی استقلال شده است اما شکل تمرینات و بازی‌های دوستانه استقلال نشان می‌دهد که شماره نه جدید استقلالی‌ها انتخاباول منصوریان برای جانشینی شهباززاده است.



به این ترتیب ترکیب احتمالی استقلال به شرح زیر است:



مهدی رحمتی، وریا غفوری، رابسون جانواریو، هرایر مگویان، امید نورافکن، امید ابراهیمی، فرشید باقری، بختیار رحمانی، خسرو حیدری، جابر انصاری و کاوه رضایی